Het huis van de makelaar

Droom
Omdat Terry en ik al heel lang de droom hadden zelf een huis te (laten) bouwen, hebben we een tijdje terug de koe bij de horens gevat en een kavel gekocht. Dat had als consequentie dat we het fijne huis waar we al ruim 10 jaar woonden, te koop zouden zetten.

Fluitje van een cent, zou je zeggen. Want hallo, dat is toch wat we elke dag doen? Ja, dat klopt. Maar als het je eigen huis is, is dat toch wel een dingetje.

Fotoreportage
Natuurlijk begonnen we met een fotoreportage. We vonden het heel belangrijk dat de bloesem van de Magnolia goed zichtbaar was, dus dat was best een heel gedoe. Komt ie al uit? Nee, toch niet. Ja, nu! Terry moest de garage eerst eens goed opruimen. En de ramen moesten gezeemd. En de schouw nog eens opnieuw geverfd. En dan… bord in de tuin en afwachten. Nou ja, niet helemaal natuurlijk, dat hebben jullie in mijn eerdere blog kunnen lezen. Er komt heel veel meer bij kijken.

Online
Nou ja, wachten moesten we toch eerst nog wel even. Omdat we het huis van de buren mochten verkopen en geen concurrent wilde zijn van onze eigen opdrachtgever, hebben we de verkoop van ons eigen huis even uitgesteld. Gelukkig verkochten we het buurhuis heel snel, dus toen kon ons huis ook online. En dat ging minder snel dan we wilden. Oorzaak? Geen idee. Dat is het lastige, je kunt er soms echt de vinger niet op leggen.

Open Huizen Dag
Maar…. toen kwam de landelijke Open Huizen Dag. Omdat we een goed voorbeeld wilden geven, we zeggen immers tegen al onze opdrachtgevers dat ze toch écht mee moeten doen, besloten we zelf ook de bewuste zaterdag ons huis open te stellen voor kijkers. Natuurlijk een Facebookcampagne ingesteld voor de regio Rotterdam. Wie zou de bezichtiging doen? We zagen het allebei niet zitten, veel te spannend! Maar de oplossing kwam vanzelf. Omdat ik aanwezig moest zijn op kantoor, zou Terry de kijkers rondleiden. En er kwamen 3 echtparen! En ze hadden alle 3 interesse! Eén van de drie echtparen belde maandag al met de vraag of ze een tweede keer konden kijken. Graag! Dit keer waren we allebei aanwezig, Terry liep nog een rondje met ze en ik zorgde voor de catering. Kruukplaetjes natuurlijk, direct aan de inburgering werken. De onderhandelingen voerden we onder het genot van een kop koffie aan de keukentafel. Missie geslaagd, beide partijen blij! 

De koop is rond. En dan?
Dan volgt de periode van de ontbindende voorwaarde financiering en de bouwtechnokeuring. Ook dat is weer spannend. Toen dat achter de rug was, werd de champagne ontkurkt!

Het is goed om als makelaar zelf al deze emoties, die je opdrachtgevers ook ervaren, weer eens mee te maken. Eigenlijk zou je als makelaar verplicht elke 5 jaar moeten verhuizen, om de boel weer eens te updaten. Natuurlijk weten we wat onze klanten meemaken, maar het zelf ervaren, voelt toch anders.

Nog een leuk detail: de koper van ons huis had zichzelf een Fundaverbod opgelegd maar daar plopte ons huis zomaar op, op haar tijdlijn van Facebook. Adverteren via Social Media werkt, en meedoen aan de Open Huizen Dag ook!

MKF/7-12-18